o ışık iki değilmiş, üçmüş. sisler kaybolunca gördüm, daha önce kaç bin beş yüz kere görmüşümdür, kesin.
askeriyenin ışığı hala yanıp sönüyordur.
6 Mayıs 2018'de çekmişim fotoğrafını, iki ay sonra ışıkları üstüste görünce ağlamıştım, perspektif beni bazen çok üzüyor.
askeriyenin ışığı hala yeşildir. daha büyümüş müdür? sanmam. gatsby'sini bekleyen minik kızım bile yirmi oldu gerçi. bu fotoğrafı çektiğimde on sekizine yeni girmişti, vay be. sis bulutunun içinde beklediğimiz gece daha on altıydı.
ben de bihter'in adnan'la evlendiği yaşa gelmişim, ne çabuk. ve evet karantinamın elli sekizinci gününde gündüz kuşağının esiri olmuşumdur sonunda, kesin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder